Kızımın Doğum Hikayesi "Hoş Geldin Derin Su"

Mis kokunu duyarak yazıyorum kızım doğum hikayeni, sana kavuşmanın verdiği mutlulukla...

Benim güler yüzlü minik kızım 18 Şubat 2014' te uzun bir bekleyişin ardından dünyaya geldi! O günden beri hayatımın artık başka bir anlamı var. Su bebeğim bana ikinci kez annelik sevincini, bebek kokusundan tekrar sarhoş olmanın güzelliğini yaşattı. Ve daha bir çok şahane duyguyu...

Son kontrolümde kızım da abisi gibi ters geldiği için (başı yukarıda poposu aşağıda)sezeryan kararı almıştık. 18 Şubat Salı günü kızımı kucağıma alacaktım. Bütün hazırlıklarımı tamamlayıp doğumu beklemeye başladım.

Günler geçtikçe heyecanım artıyordu. Doğumdan birkaç gün önce "Toprak kardeşini nasıl karşılayacak"dan başka bir şey düşünemez olmuştum. 18 Şubat Salı sabahı erkenden uyandım, önce kendim hazırlandım. Sonra Toprağıma kahvaltısını yaptırıp o gün kardeşinin doğacağını tekrar anlattım. Ailece hastaneye gittik, odama yerleştim. Oda çok tanıdıktı, oğlumu kucağıma ilk kez aldığım oda!

Doğuma çok az kalmıştı ama ben hala süslemelerin derdindeydim, kızımın doğumu için hazırladığım hoş geldin bebek süslemelerini özenle odaya yerleştiriyordum. Bu sırada odaya gelen hemşire doğum için hazırlanmam gerektiğini söyledi. O zaman bir anda paniğe kapıldım. Aylardır bu günü bekliyordum, gayet sakindim ama doğumun bu kadar yakın olması beni telaşa soktu.

Kızımın hareketlerini içimde son kez hissetmenin verdiği hüzün ona dokunacak olmamın sevinci ile karıştı. Bir yanımda da oğlum şaşkın gözlerle beni izleyip "anne anne" diye bana sokuluyordu.

O anlarda aklımda bir yavrum, içimde diğer yavrum!

Ben ameliyattayken dışarıda heyecanlı bir bekleyiş vardı. Toprak ise teyzesinin kollarındaydı.

Ve çok kısa bir süre sonra kalbim dünyalar güzeli bir kız için deli gibi atıyordu.  Derin Su annesi olarak beni seçmişti.

Kızımı ilk gördüğüm anı unutamıyorum. Dünyalar güzeli bir melek, dudaklarını büzmüş, titreye titreye ağlıyordu. Öpmeye kıyamayacağım kadar küçük ve narindi. Birbirimize dokunduğumuz, onu öpüp kokladığım an yavrum sustu, anlamıştı annesinin yanındaydı artık.

Kızımın doğduğu gün sanki bir rüyadaydım. Hem bildiğim, hem de hiç yaşamamış gibi hissettiğim bir delilik haliydi tekrar anne olmak.

  Ve baba ile ilk buluşma, ilk bakışma...

Kardeş ile tanışma... Oğlum şaşkın şaşkın kardeşine bakıyordu. Uzun bir süre neler olduğunu, bu bebeğin kardeşi olduğunu anlayamadı. O da henüz bir bebekti,benim ilk göz ağrım,Toprak bebeğim!

Toprak'ın ilgisini çeken şey kardeşi değil, şekerlerdi elbette:)

İkinci evlat sevinci...

 Böylece  iki çocuklu hayatımız başlamış oldu.

Hayatımıza Hoş geldin kızım, ikinizi de çok seviyoruz!

Fotoğraflar: Selin Düyen & Sedat Mehder

       Oğlumun doğumu 

     Hamilelik Günlüğüm